Π.χ. τα παιδιά μπορούν να πλησιάσουν ένα σκύλο ή μια γάτα αδέξια ή να παίξουν μαζί του άγαρμπα. Κάτι τέτοιο μπορεί να κάνει το ζώο να αγριέψει (καταλαβαίνοντας τη συμπεριφορά ως ενοχλητική ή επιθετική) και να αμυνθεί.
Οι γονείς πρέπει να δείξουν στο παιδί με ποιον τρόπο μπορεί να πλησιάσει ένα σκύλο ή μια γάτα, εξηγώντας ότι πρέπει να αφήσουμε το ζώο να αποφασίσει αν θέλει να το χαϊδέψουμε ή όχι και π. χ να μην το κυνηγάμε ή να του τραβάμε την ουρά. Ορισμένοι βασικοί κανόνες
Όταν πλησιάζεις ένα σκύλο ή μια γάτα να γονατίζεις ή να κατεβαίνεις χαμηλά έτσι ώστε να μην φαίνεσαι σα γίγαντας.
Ποτέ δεν αφήνουμε παιδιά μαζί με σκυλιά χωρίς επίβλεψη. όσο καλοπροαίρετα κι αν είναι τα κατοικίδια μας. Όταν αφήνουμε τα κατοικίδια μόνα τους στο σπίτι, τα περιορίζουμε σε χώρο που δεν έχουν πρόσβαση στα παιχνίδια των παιδιών.
Προσοχή και στα παιχνίδια των παιδιών και των κατοικίδιων. Μπορούν να τα καταπιούν και τα παιδιά αν είναι μικρά. Δεν τους φωνάζουμε ούτε τα χτυπάμε.
Τα ζώα είναι ζωντανά πλάσματα και έχουν και αυτά ευαισθησίες.
Τα ζώα χρειάζονται καθαριότητα. Το κυριότερα: Το νερό τους και η τουαλέτα τους πρέπει να καθαρίζονται τουλάχιστον καθημερινά.
Αν έχετε νεογέννητο μωρό μην ξεχνάτε να δώσετε την απαραίτητη προσοχή και στο κατοικίδιο σας για αν αποφύγετε "σκηνές ζήλειας", οι οποίες μπορούν να γίνουν πολύ επικίνδυνες για το παιδί.
Πριν οδηγηθούμε στην απόφαση να πάρουμε ένα ζωάκι στο σπίτι μας, θα πρέπει να έχουμε συνειδητοποιήσει ότι θα το έχουμε κοντά μας, καλώς εχόντων των πραγμάτων, για πολλά χρόνια.
Πρέπει εξαρχής να έχουμε αντιληφθεί ότι ένα ζώο έχει πολύ συγκεκριμένες φυσικές ανάγκες, οπότε πρέπει να είμαστε διατεθειμένοι κάθε μέρα να ξυπνάμε για την απαραίτητη βόλτα του, ανεξαρτήτως της ώρας που έχουμε κοιμηθεί το προηγούμενο βράδυ ή των καιρικών συνθηκών που επικρατούν. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όσο πιο έξυπνο είναι το κατοικίδιο (π. χ. σκύλος ή γάτα έναντι ερπετού ή πουλιού) τόσο πιο πολύ χρόνο, προσοχή, στοργή και εκπαίδευση χρειάζεται.
Επίσης ένα ζώο έχει ανάγκη από συγκεκριμένη διατροφή και από τακτικές επισκέψεις στον κτηνίατρο. Οπότε πρέπει να είμαστε διατεθειμένοι να ξοδέψουμε ένα κομμάτι του οικονομικού προϋπολογισμού μας για την κάλυψη αυτών των αναγκών. Σε περίπτωση που υπάρξουν προβλήματα συμπεριφοράς, όπως επιθετικότητα (π.χ. με το σκύλο σας), σας συνιστούμε να συνεργαστείτε με έναν καλό εκπαιδευτή, ο οποίος μπορεί να βρει λύση μαζί με εσάς και να σας εξηγήσει τι απασχολεί το ζώο σας.
Σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις που εγκύπτουν προβλήματα στη συμπεριφορά του ζώου, αυτός που πρέπει τελικά να ασχοληθεί είναι ο ιδιοκτήτης του ζώου και όχι ο εκπαιδευτής, ο οποίος μπορεί μόνο σας δώσει συμβουλές και να σας δείξει πως μπορείτε να χειριστείτε ορισμένα πράγματα.
Συχνά η έλλειψη κίνησης (βόλτας), ο περιορισμός του ζώου σε πολύ μικρό χώρο και η έλλειψη επαφής με την οικογένεια (και γενικά το στρες) είναι οι κύριοι λόγοι για πιθανές αλλαγές στη συμπεριφορά του κάθε ζώου. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι, στην πραγματικότητα, ένα ζώο είναι ένα ακόμη μέλος στην οικογένειά μας κι έτσι ακριβώς πρέπει να το αντιμετωπίζουμε για μας αντιμετωπίσει και κι αυτό με τον ίδιο τρόπο
