Ανάλογα με το χαρακτήρα τους, τα χαϊδεμένα παιδιά μπορεί να γίνουν είτε υπερβολικά υπεύθυνα, είτε πλήρως ανεύθυνα!
Από τη μια προσπαθούν να ανταποκριθούν στις προσδοκίες και να μην απογοητεύσουν την αγάπη και την εμπιστοσύνη του γονιού ή απλά δεν μπορούν να αντέξουν αυτό το βάρος ζητώντας συνεχώς την επιβεβαίωση και την προσοχή. Από την άλλη ένα παιδί που νιώθει αδικημένο επίσης κουβαλάει αυτό το βάρος της... "απόρριψης".
Ακόμη κι αν προσπαθήσει ο γονιός να αντισταθμίσει την προσοχή και τη αγάπη, δύσκολα θα γίνει εφικτό ή απλά θα φανεί προσποιητό.
Και τότε τι; Πώς πρέπει να κινηθώ;
Η εξατομικευμένη προσέγγιση είναι το κλειδί!
Κάθε παιδί πρέπει να μάθει να αποδέχεται τον εαυτό του και τους γύρω του.
Το ζητούμενο είναι να εξαληφθεί η ζήλια που δημιουργεί κάθε πιθανή σύγκριση.
Όταν δεν υπάρχουν συγκρούσεις και κάθε παιδί νιώσει μοναδικό τότε αυτομάτως θα εξαλειφθεί το πρόβλημα και μαζί και οι ενοχές σου.
