Τα νέα αισθήματα που γεννά η πατρότητα

Δεν υπάρχει καμία σύγκριση της αγάπης σας για το παιδί σας με την αγάπη σας για οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο.

Αν και οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι η επιλόχειος κατάθλιψη είναι «προνόμιο» των γυναικών, πολλοί πατέρες γίνονται επίσης καταθλιπτικοί μετά τη γέννηση των μωρών τους. Σε αντίθεση με τις γυναίκες η κατάθλιψη των ανδρών δεν έχει ορμονική βάση, αλλά έχει να κάνει περισσότερο με την επιστροφή στην πραγματικότητα.

Οι πρώτοι μήνες της πατρότητας είναι γεμάτοι με φόβους: ότι δεν θα είστε σε θέση να ανταποκριθείτε στις προσδοκίες του τι σημαίνει να είσαι πατέρας, ότι μπορεί να μην είστε σε θέση να προστατεύσετε το παιδί σας ή την οικογένειά σας, ότι δεν θα είστε σε θέση να φροντίζετε  για την οικογένειά σας, ότι δεν θα ξέρετε τι να κάνετε με το παιδί σας, ότι θα είστε ανεπαρκής ή το αντίθετο, όπως και ο πατέρας σας, ότι έχετε κάνει ένα φρικτό λάθος κ.α.. Οι φόβοι αυτοί και πολλοί άλλοι αποτελούν φυσιολογικό μέρος της μετάβασης από απλό σύζυγο σε πατέρα.

Πριν γίνετε γονείς, εσείς και ο σύντροφός σας περνούσατε πολύ χρόνο μαζί, φροντίζοντας ο ένας τον άλλο και κάνοντας έτσι τη σχέση σας ισχυρότερη. Μετά τη γέννηση του μωρού ωστόσο, όλα αλλάζουν. Αν αυτό είναι εφικτό, προσπαθήστε να αφιερώνετε έστω και μερικά μόνο λεπτά την ημέρα στην σύντροφό σας.

Τις πρώτες έξι έως οκτώ εβδομάδες της ζωής του, το μωρό σας δεν θα σας δώσει να καταλάβετε και πολλά για το πώς τα πάτε σαν πατέρας. Λίγα χαμόγελα, καθόλου γέλια και ελάχιστη ανταπόκριση. Για την ακρίβεια το μόνο που θα κάνει θα είναι να κλαίει. Είναι εύκολο να παρεξηγήσετε τις αντιδράσεις του και να ερμηνεύσετε την έλλειψη ενθουσιασμού ως ένα σημάδι ότι δεν είστε καλός μπαμπάς. Μην το κάνετε. Αν αρχίσετε να αδιαφορείτε, το ίδιο θα κάνει και το μωρό σας.

Εκπαιδευτείτε μαζί με την μητέρα στην φροντίδα του μωρού, έτσι θα νιώσετε πιο κοντά στο παιδί και θα βιώσετε μεγαλύτερες χαρές και η σύντροφός σας θα νιώθει καλύτερα, γνωρίζοντας ότι έχει ένα συμπαραστάτη δίπλα της στην καθημερινότητα και όχι στην θεωρία.