Υπάρχει όμως κάποιο ηλικιακό «όριο» για τους άντρες όσον αφορά την πατρότητα;
Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, η ηλικία του πατέρα δεν αποτελεί παράγοντα κινδύνου για επιπλοκές στο παιδί, δηλώνει ο Robert Brannigan, ουρολόγος και ειδικός σε θέματα ανδρικής γονιμότητας στο Πανεπιστήμιο Νορθουέστερν των ΗΠΑ, επισημαίνοντας ωστόσο ότι η καθυστερημένη πατρότητα δεν είναι ό,τι καλύτερο.
Παραγωγή σπέρματος & ηλικίαΜετά την ηλικία των 30 ετών, η διαδικασία παραγωγής σπέρματος αλλάζει, αναφέρει ο Ranjith Ramasamy από το Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι. Αυτό συμβαίνει λόγω έκθεσης σε ακτινοβολίες και τοξίνες του περιβάλλοντος ή απλώς στη διαδικασία της γήρανσης.
Όσο περνούν τα χρόνια και οι παράγοντες αυτοί συσσωρεύονται, ο άντρας χάνει κύτταρα που παράγουν τεστοστερόνη (κύτταρα Leydig) και κύτταρα που υποστηρίζουν και ωριμάζουν τα νέα σπερματοζωάρια (κύτταρα Sertoli), με αποτέλεσμα όλο και περισσότερα από τα παραγόμενα σπερματοζωάρια να είναι ελαττωματικά.
Ελαττωματικά θεωρούνται τα σπερματοζωάρια που φέρουν μεταλλάξεις στο DNA τους, κάποιες από τις οποίες ενδέχεται να βλάψουν το μωρό.
Ένας μπαμπάς 30 ετών περνά στο παιδί του περίπου 55 μεταλλάξεις, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύεται στην Nature. Κάθε χρόνος που περνά προσθέτει στον αριθμό αυτό 2 επιπλέον μεταλλάξεις.
Πόσο σημαντικές είναι αυτές οι μεταλλάξεις για το παιδίΔεν είναι όλες οι μεταλλάξεις τού DNA επικίνδυνες. Ορισμένες απλώς δυσκολεύουν τη σύλληψη ή την τελειόμηνο κύηση. Άλλες πάλι συνδέονται με δυσπλασίες, χρωμοσωμικές ανωμαλίες ή γενετικά σύνδρομα στα παιδιά.
Επισκόπηση του Ιατρικού Κολλεγίου Μπέιλορ δείχνει ότι οι πιθανότητες συγγενούς πάθησης στο μωρό είναι 1 στις 50 στο γενικό πληθυσμό αλλά 1 στις 42 για τα παιδιά μπαμπάδων 40 ετών και άνω.
Πηγή: www.menshealth.com
