Όπως κι να έχει όμως, αυτό δεν είναι πολύ θετικό χαρακτηριστικό της μητρότητας αφού ξεπερνά το όρια του φυσιολογικού και επιδρά αρνητικά στο παιδί.
Αν νομίζετε ότι έχετε ήδη ξεκινήσει να βρίσκεστε στο δρόμο για να γίνετε υπερβολική όσον αφορά το ζήτημα της προστασίας των παιδιών από το οτιδήποτε, τότε καλύτερα να ξεκινήσετε να αναγνωρίζετε τα σημάδια και να τα διορθώνετε.
Αρχικά πρέπει να βρείτε σε ποια σημεία υπερβάλλετε και να το αποδεχθείτε.
Είναι πολύ σημαντικό να ξέρετε που υστερείτε και να προσπαθήσετε να το διορθώσετε.
Μην υπεραναλύετε συνεχώς τι μπορεί να συμβεί στο παιδί σας και εστιάστε στα θετικά κι όχι στα αρνητικά.
Ξεχωρίστε τα συναισθήματά σας.
Άλλο η ανησυχία κι άλλο η αγάπη. Σε καμία περίπτωση αυτά τα δύο δεν είναι ταυτόσημα.
Σταματήστε να βάζετε ταμπέλες στο παιδί σας
Για παράδειγμα, αν θεωρείτε δεδομένο ότι το παιδί σας είναι ντροπαλό τότε θα το λέτε συνεχώς, θα επεμβαίνετε όταν πρέπει να μιλήσει και θα του το περάσετε ως χαρακτηριστικό. Αφήστε το παιδί σας να εκφραστεί κι αν όντως είναι ντροπαλό μπορείτε να το βοηθήσετε κι όχι να το καλύπτετε.
Μην απαιτείται μόνο άριστα στο σχολείο, μην το πιέζετε για αριστεία, μόνο να αγαπά τη μάθηση.
Αφήστε το παιδί σας να βρει μόνο του τον έλεγχο
Εσείς μπορείτε να είστε δίπλα του και να είστε σίγουρες ότι όταν χρειαστεί τη βοήθειά σας θα το ζητήσει ή θα το καταλάβετε.
Συχνά μπορεί να ακούτε ότι το παιδί σας δένει μόνο του τα κορδόνια στο σχολείο ή στο σπίτι του φίλου του ενώ σπίτι δεν το κάνει ποτέ. Προφανώς ξέρει να τα δένει, απλά όταν είστε μαζί του δεν του έχετε αφήσει ποτέ το περιθώριο να το κάνει μόνο του.
Ξεκινήστε από τα βασικά και προσπαθήστε να αποφύγετε να γίνεται μία μόνιμη ομπρέλα πάνω από το κεφάλι του παιδιού σας.
Η αγκαλιά, η αποδοχή και η αγάπη σας είναι υπεραρκετά!
