Αρχικά, όχι στις "ταμπέλες"
Το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να κάνουμε ως γονείς είναι να μην κριτικάρουμε το ίδιο το παιδί, αλλά τις πράξεις του. Δεν λέμε, δηλαδή, «Είσαι κακό παιδί», αλλά «Αυτό που έκανες ήταν κακό» ή ακόμα καλύτερα «Αυτό που έκανες δεν ήταν καλό», φράση η οποία περιέχει θετικούς χαρακτηρισμούς.
Καλλιεργώντας την αυτοπεποίθηση
1. Το να εκφράζουμε την αγάπη μας σε ένα παιδί, όχι μόνο με λόγια, αλλά και με χάδια και φιλιά, είναι το θεμέλιο της αυτοπεποίθησής του.
2. Κάθε παιδί έχει τη δική του προσωπικότητα, τις δικές του επιθυμίες και ανάγκες, τις οποίες πρέπει να σεβόμαστε. Όταν το παιδί νιώθει σεβασμό και αγάπη στο σπίτι του, είναι σε θέση να αντεπεξέλθει με μεγαλύτερη ευκολία εκεί έξω.
3. Ένας βαθμός ανεξαρτησίας -ανάλογα με την ηλικία του παιδιού- είναι απαραίτητος. Του δίνουμε ευκαιρίες να πάρει πρωτοβουλίες, δεν κάνουμε τα πάντα αντί γι’ αυτό και αποφεύγουμε να χρησιμοποιούμε συνεχώς φράσεις όπως: «Πρόσεχε, θα πέσεις και θα χτυπήσεις».
4. Παραδεχόμαστε τους δικούς μας φόβους και του εξηγούμε πώς ξεπεράσαμε ανάλογες δυσκολίες με τις δικές του.
5. Το επιβραβεύουμε για κάθε μικρή του επιτυχία (π.χ. που έμαθε να δένει τα κορδόνια του), ανοίγοντάς του τον δρόμο για περαιτέρω δεξιότητες.
6. Του εξηγούμε τη σημασία της προσπάθειας και όχι του αποτελέσματος και το μαθαίνουμε να διαχειρίζεται την αποτυχία.
Πρέπει να λέμε:
«Η αγάπη μου για σένα δεν αλλάζει, ό,τι κι αν κάνεις»
«Είμαι υπερήφανη για σένα»
«Αυτό που μετράει είναι η προσπάθεια»
«Δεν είναι κακό να κλαις. Θα νιώσεις καλύτερα»
«Μαζί θα το αντιμετωπίσουμε»
«Όλοι μας φοβόμαστε κάποια στιγμή. Και η μαμά και ο μπαμπάς»
Απαγορεύεται να λέμε:
«Είσαι χαζός/-ή»
«Κοίτα πόσο καλός μαθητής είναι ο αδερφός σου»
«Αν δεν γράψεις καλά στο τεστ, θα στενοχωρήσεις τον μπαμπά σου»
«Μην κλαις. Οι άνδρες δεν κλαίνε»
«Αν δεν κάνεις ό,τι σου λέω, δεν θα τα καταφέρεις»
«Μην είσαι ανόητος. Δεν πρέπει να φοβάσαι»
Τα 3 «Α» της αυτοπεποίθησης
Αγάπη
Αποδοχή
Ανακάλυψη των ταλέντων και των ενδιαφερόντων τους
