Στην Ελλάδα, την ανάγκη φύλαξης του μωρού καλύπτουν κατά προτεραιότητα οι γιαγιάδες και οι παππούδες, τόσο για οικονομικούς όσο και για «παραδοσιακούς» λόγους.
Είναι, όμως, πάντα αυτή η καλύτερη λύση; Και τι γίνεται όταν δεν υπάρχουν διαθέσιμοι παππούδες;
Πού θα ήταν καλύτερα για το παιδί μου; Εμείς σας παραθέτουμε τα υπέρ και τα κατά και η επιλογή είναι δική σας.
Παιδικός σταθμός:
Υπέρ
• Το παιδί κοινωνικοποιείται, δημιουργεί και γνωρίζει παιδιά της ίδιας ηλικίας.
• Στο σχολείο σε σχέση με το σπίτι το παιδί υπακούει σε κανόνες καθώς είναι μέλος μίας κοινότητας.
• Οι δημόσιοι παιδικοί σταθμοί δεν επιβαρύνουν τον οικογενειακό προϋπολογισμό.
Κατά:
• Πρωί και μεσημέρι που θα μεταφέρουμε το παιδί στον παιδικό σταθμό θα πρέπει να είμαστε ακριβείς στην ώρα μας.
• Οι δημόσιοι παιδικοί σταθμοί κλείνουν για μεγάλο χρονικό διάστημα το καλοκαίρι, τις γιορτές και τις αργίες οπότε πρέπει να έχουμε φροντίσει για τη φύλαξη του παιδιού μας.
• Οι ιώσεις κάνουν πάρτι. Αρκετές φορές μέσα στο χρόνο το παιδί θα είναι άρρωστο.
Γιαγιά:
Υπέρ
• Το παιδί μένει στο σπίτι του μαζί με τη γιαγιά του, που είναι πρόσωπο αγαπημένο.
• Είναι η πιο οικονομική λύση
• Μένοντας με τη γιαγιά έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο.
Κατά:
• Οι περισσότερες γιαγιάδες έχουν κάποια ηλικία, οπότε το παιδί δεν μπορεί να πηγαίνει συχνά τη βόλτα του και θα είναι αναγκασμένο να είναι στο σπίτι μόνο του με τα παιχνίδια του.
• Μπορεί να γίνει κακομαθημένο, άθελά τους. Συνήθως οι γιαγιάδες δε χαλούν χατίρι στο παιδί.
