Άλλωστε η προεφηβεία είναι η τελευταία περίοδος «χάριτος» τόσο για τα παιδιά που σιγά σιγά χάνουν την παιδική τους αθωότητα όσο και για τους γονείς που θα πρέπει να οπλιστούν με υπομονή και κατανόηση για τη δύσκολη περίοδο της εφηβείας που έρχεται
Αυτή η μεγάλη αλλαγή να γίνει σταδιακά.
Έτσι λοιπόν, οι πρώτες ενδείξεις ότι «κάτι αλλάζει» γίνονται αισθητές γύρω στο τέλος του Δημοτικού, οπότε λέμε ότι τα παιδί μπαίνει στην προεφηβεία.
Περίπου στην ηλικία των 9 στα κορίτσια και των 11 στα αγόρια αρχίζουν οι ορμονικές μεταβολές που φέρνουν και τις πρώτες εμφανείς αλλαγές στο σώμα: το στήθος μεγαλώνει, αρχίζει η τριχοφυΐα, αλλάζει λίγο-λίγο η σωματική διάπλαση, έρχεται η πρώτη έμμηνος ρύση.
Τι άλλο χαρακτηρίζει συνήθως αυτή τη φάση;
Τα παιδιά δείχνουν μεγαλύτερη τάση «ανεξαρτησίας». Για πρώτη ίσως φορά αμφισβητούν τους κανόνες των γονιών και θέλουν να αποφασίζουν μόνοι τους. Ζητάνε μεγαλύτερη αυτονομία και διαμαρτύρονται αν αισθανθούν ότι τους συμπεριφέρονται «σαν να είναι μικρά παιδιά». Διεκδικούν το δικό τους χώρο, κλείνονται στο δωμάτιο τους και θέλουν να μην τους «ενοχλήσει» κανείς. Οι φιλίες μπορεί να γίνουν πιο στενές, ειδικά των κοριτσιών, που λένε μυστικά, χασκογελάνε και ψιθυρίζουν με τις «κολλητές» τους. Τα αγόρια μπορεί να είναι ιδιαίτερα ενεργητικά, να βρίσκονται σε διαρκή κίνηση και αν αναμετριούνται στα σπορ ή στο παιχνίδι με τα άλλα αγόρια . Έχουν νεύρα και μεταπτώσεις στη διάθεση τους. Πότε θέλουν παρέα και πότε απομονώνονται. Η μεταβατικότητα είναι το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο. Στο δωμάτιο του προέφηβου συνυπάρχουν τα λούτρινα ζωάκια και τα παιδικά παιχνίδια με αφίσες τραγουδιστών ή ηθοποιών τους οποίους δείχνουν να αποθεώνουν.Τι να προσέξουν οι γονείς:
Σ’ αυτή τη φάση τα παιδιά είναι πιο «παιδιά» απ’ αυτό που θέλουν να δείχνουν και μπορεί ξαφνικά να αποζητούν την αγκαλιά και το παιχνίδι με τους γονείς, έτσι όπως ήταν πριν αρχίσουν να αλλάζουν. Πολλοί γονείς, μπερδεμένοι απ’ το «σκωτσέζικο ντους» και ενοχλημένοι από τις αλλαγές αντιδρούν αρνητικά, αντεπιτίθενται λέγοντας λίγο ως πολύ «πριν λίγο με έδιωχνες απ’ το δωμάτιο σου και τώρα…». Αυτές οι στιγμές επαφής όμως είναι πολύ σημαντικές και οι γονείς θα πρέπει να έχουν (ή να εξασκήσουν) την ευελιξία ανταποκρίνονται σ΄αυτές έστω κι αν καταρχήν ξαφνιάζονται.
Το ζήτημα της εμπιστοσύνης και της διακριτικότητας
Είναι εξαιρετικά σημαντικό να εδραιώσεις μια σχέση εμπιστοσύνης με το παιδί σου. Καταρχάς εξηγήσέ του ότι μπορεί να σε ρωτάει ό,τι θέλει όσο ανόητο κι αν είναι και διαβεβαιώσέ το ότι θα λάβει ειλικρινείς απαντήσεις. Κατόπιν εξηγήσέ του ότι κατά την εφηβεία θα χρειαστεί να επισκέπτεται το γιατρό πιο τακτικά για να βεβαιώνεται ότι είναι υγιής. Εξήγησε στο παιδί ότι ο γιατρός είναι φίλος του και μάλιστα μπορεί να έχει το θάρρος να τον ρωτήσει για πράγματα που ντρέπεται να ρωτήσει τους γονείς χωρίς να το μάθεις. Αυτό βοηθά το παιδί να αισθάνεται ασφάλεια και ότι έχει κάπου να απευθυνθεί όταν θεωρεί ότι οι γονείς δεν το καταλαβαίνουν.
