Σύμφωνα με την Εκκλησία και τη Βίβλο νονός είναι ένας άνθρωπος που αναλαμβάνει να γίνει πνευματικός πατέρας ή μητέρα ενός παιδιού. Αυτό σύμφωνα με την εκκλησία μας σημαίνει δύο πράγματα. Η πνευματική καθοδήγηση του παιδιού αλλά και φροντίδα του παιδιού σε περίπτωση που συμβεί κάτι στους γονείς.
Με τα χρόνια βέβαια, ο όρος νονός και νονά έχει αποκτήσει μια πιο γενική έννοια και συνήθως πλέον ο νονός είναι απλά υπεύθυνος για τα δώρα του παιδιού τα Χριστούγεννα, το Πάσχα και τις γιορτές.
Αν θέλετε να είστε σωστοί νονοί θα πρέπει μετά τη βάφτιση να είστε κοντά στο βαφτιστήρι σας, να συζητάτε μαζί του και να έχετε μια πολύ καλή σχέση ώστε και αυτό να σας νιώθει ως ένα πολύ οικείο πρόσωπο.
Ο νονός παίρνει στο βαφτιστήρι του δώρο τα Χριστούγεννα, το Πάσχα αλλά και στη γιορτή του και στα γενέθλια.
Ειδικά το Πάσχα, σύμφωνα με την παράδοση και την εκκλησία, ο νονός πρέπει να αγοράσει στο πνευματικό του παιδί μια λαμπάδα, ένα τσουρέκι κι ένα ζευγάρι καινούρια παπούτσια. Τα δώρα όμως δεν είναι αυτά που θα σας κάνουν σωστούς νονούς.
Σύμφωνα με έρευνα που έγινε σε site, ο περισσότερος κόσμος είπε πως δεν είχε ουσιαστική σχέση μαζί τους. Ελάχιστοι ήταν αυτοί που είπαν πως οι νονοί τους έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξή τους ως χαρακτήρες. Επίσης μόνο το 3% όσων ρωτήθηκαν πιστεύουν πως οι νονοί συμβάλλουν στην θρησκευτική ανατροφή του παιδιού.
Στο Μεξικό Αν ένα παιδί αρρωστήσει, οι νονοί του είναι υπεύθυνοι για να το κάνουν καλά και όχι οι γονείς. Σε πολλές χώρες οι νονοί συμμετέχουν και οικονομικά στην ανατροφή του παιδιού. Ακόμα και αν το παιδί μεγαλώσει, οι νονοί είναι υπεύθυνοι να το φροντίζουν οικονομικά ώστε να μην πάρει ποτέ τον στραβό δρόμο λόγω έλλειψης χρημάτων.
Παλαιότερα μάλιστα τα βαφτιστήρια έπρεπε να φιλάνε τα χέρια των νονών τους για να παίρνουν την ευλογία τους.
Σε κάποιες χώρες της Νότιας Αμερικής αμέσως μετά τη βάφτιση οι νονοί πρέπει να ρίξουν νομίσματα πάνω στα παιδιά. Σύμφωνα με το έθιμο αυτό αν ο νονός δεν ρίξει νόμισμα τότε το παιδί όταν μεγαλώσει θα γίνει ένας δυστυχισμένος άνθρωπος.
Το έθιμο του νονού ξεκίνησε από τη Ρώμη και αρχικά οι νονοί ονομάζονταν patronus που στα λατινικά σημαίνει προστάτης.
Αρχικά ο νονός ήταν ένας άνθρωπος στον οποίο απευθυνόταν ένα παιδί μεγαλώνοντας σε κάθε πρόβλημα που είχε σχετικό με την πνευματική του εξέλιξη και την πίστη του.
Σύμφωνα με την Καθολική και Ορθόδοξη εκκλησία νονός μπορεί να γίνει κάποιος που έχει συμπληρώσει το 16ο χρόνο της ηλικίας του, έχει βαφτιστεί ο ίδιος, δεν έχει ποινικά αδικήματα στο ιστορικό του και δεν είναι ο βιολογικός πατέρας ή μητέρα του παιδιού.
Σύμφωνα με την παράδοση ένα παιδί μπορεί να έχει μέχρι τρεις νονούς. Συγκεκριμένα το κορίτσι πρέπει να έχει δύο νονές και έναν νονό ενώ το αγόρι μπορεί να έχει δύο νονούς και μια νονά.
