Και εργαζόμενη και μητέρα

 

Πρωινό ξύπνημα κάθε μέρα και προετοιμασία των παιδιών για το σχολείο.

Προγραμματισμό της οικογενειακής ημέρα, ψώνια, φαγητό, καθαριότητα, πλυντήρια, σιδέρωμα κ.ο.κ. και ταυτόχρονα όλα τα θέματα της δουλειάς να τρέχουν.

Το απόγευμα επιστροφή στο σπίτι με ένα κεφάλι «καζάνι» και ξεκινάει ο ρόλος της μητέρας.

Φαγητό, διάβασμα, απορίες, διαπαιδαγώγηση, επικοινωνία, παιχνίδια, μπάνιο και επιτέλους; ύπνος των παιδιών για να μείνει λίγος χρόνος για τη γυναίκα-μαμά.

Ο μύθος του σήμερα

Η μητέρα της παλιάς αμερικάνικης διαφήμισης ήταν πάντα όμορφη, δεν εργαζόταν, ήταν μόνιμα διαθέσιμη στο σπίτι και ήταν αφιερωμένη στην οικογένεια.
Αυτή η εικόνα δεν παραπέμπει όμως στην ελληνική παραδοσιακή οικογένεια!
Μέχρι πριν λίγες δεκαετίες η Ελλάδα ήταν ακόμη κατά κύριο λόγο αγροτική κοινωνία. Κάθε σπίτι αποτελούσε μία μικρή παραγωγική μονάδα, στην οποία μετείχαν όλα τα μέλη της οικογένειας. Κάθε μητέρα ήταν αυτονόητο ότι θα εργαζόταν στις αγροτικές εργασίες και ας είχε πέντε παιδιά! Η αστυφυλία προσωρινά δημιούργησε γυναίκες μη εργαζόμενες και ασχολούμενες μόνο με την οικογένεια και τα παιδιά. Η αστικοποίηση όμως της κοινωνίας οδήγησε τη γυναίκα στην εργασία και τη μητέρα στο διπλό ρόλο.

Η φροντίδα είναι οικογενειακή

Τα παιδιά επηρεάζονται από την ποιότητα της γονικής φροντίδας, αλλά αυτό συμβαίνει ανεξάρτητα από το αν η μητέρα είναι εργαζόμενη ή όχι. Είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο, ότι τα παιδιά έχουν ανάγκη από τρυφερότητα και φροντίδα, ο τρόπος όμως που τους προσφέρονται μπορεί να πάρει διαφορετικές μορφές. Δεν έχει, λοιπόν, σημασία αν η μητέρα εργάζεται ή όχι, αλλά αν το παιδί καλύπτει τις ανάγκες του για στοργή, σταθερότητα και επικοινωνία μέσα από τις σχέσεις του με τη μητέρα, τον πατέρα και τα άλλα σημαντικά γι' αυτά πρόσωπα.
Άλλωστε ούτε ο ρόλος της μητέρας ούτε του πατέρα αντικαθίσταται από το πόσο ο καθένας από τους δύο ασχολείται με τη διεκπαιρέωση των καθημερινών «οικογενειακών εργασιών».
Αρκεί η παρουσία τους να είναι σταθερή, ποιοτική και να μη δημιουργούνται κενά στο παιδί, τα οποία θα του δημιουργήσουν μελλοντικά θέματα.

Υπάρχουν και θετικά!

Είναι αλήθεια, ότι μια εργαζόμενη μητέρα δεν είναι ελεύθερο χρόνο, δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα στους βασικούς ρόλους της (γυναίκα, μητέρα, σύζυγος, ερωμένη και νοικοκυρά) και κουράζεται πολύ.
Πολλές έρευνες δείχνουν, ότι η ψυχολογική κατάσταση της εργαζόμενης μητέρας είναι καλύτερη από αυτήν της μη εργαζόμενης, η οποία παρουσιάζει περισσότερα συμπτώματα ψυχικής δυσφορίας.

Τα θετικά που μπορούν να απολαμβάνουν οι εργαζόμενες μητέρες:

Έχουν προσωπικές προσδοκίες Νιώθουν τη χαρά της δημιουργίας και σε επαγγελματικό επίπεδο Τα χρήματα που κερδίζουν, τις απαλλάσσουν από καθημερινά άγχη και νιώθουν ανεξάρτητες Έχουν προσωπικό εισόδημα, που μπορούν να διαθέσουν για δικές τους ανάγκες Δεν έχουν στο μυαλό τους μόνο τις δουλειές του σπιτιού και τα παιδιά Εντάσσονται καλύτερα στην κοινωνία, έχουν αυτοπεποίθηση

Η γνώμη των ειδικών

Οι γνώμες των ειδικών ως συνήθως διίστανται, αφού άλλοτε αναφέρονται σε καταστροφικές συνέπειες, αποδίδοντας κάθε πρόβλημα -από τις μαθησιακές δυσκολίες έως την παραβατική συμπεριφορά- στη μερική απουσία της εργαζόμενης μητέρας. Άλλοτε πάλι η εργασία της μητέρας απενοχοποιείται, κάνοντας λόγο για τη σημασία του «ποιοτικού χρόνου». Φαίνεται, ότι οι απόψεις αλλάζουν σύμφωνα με τις εξελίξεις στις ανάγκες της κοινωνίας, και όχι πάντα με γνώμονα το ίδιο το παιδί. Οι επιστήμονες, που αναπτύσσουν διαφορετικές κάθε φορά θεωρίες, ζουν και αυτοί σε μια συγκεκριμένη κοινωνία, με συγκεκριμένες ανάγκες και έχουν συγκεκριμένα βιώματα.

 

Μικρές πρακτικές συμβουλές

Κάποιες πρακτικές συμβουλές θα σας βοηθήσουν σημαντικά, ιδιαίτερα όταν δεν έχετε βοήθεια από κάπου αλλού (π.χ. γιαγιά ή οικιακή βοηθό) είναι οι εξής:
α) σωστός προγραμματισμός της κάθε μέρας ώστε να ξέρετε περίπου τις δουλειές που πρέπει να γίνουν και το χρόνο τους.
β) Να ιεραρχήσετε τις ανάγκες και να δίνετε προτεραιότητα στα πιο σημαντικά, σε περίπτωση που παρουσιαστεί κάτι έκτακτο και χρειαστεί να αλλάξετε πρόγραμμα.
γ) Να κάνετε σωστό καταμερισμό του χρόνου αλλά και της εργασίας και να αναθέτετε ευθύνες στο σύζυγο, αλλά και στα παιδιά ανάλογα με την ηλικία τους. Είναι σημαντικό για τα παιδιά να μάθουν να κάνουν δουλειές κι ας μην τις κάνουν τέλεια.