Οι απεικονίσεις του εγκεφάλου δείχνουν με αδιαμφισβήτητο τρόπο το μέγεθος της βλάβης που προκαλεί σε ένα μωρό η στέρηση της αγάπης από τη μητέρα του.
Αυτό μας επιβεβαιώνει πρόσφατη αμερικανική έρευνα του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Λος Άντζελες (UCLA), η οποία και δημοσιεύθηκε στην Daily Telegraph.
Οι επιστήμονες συνέκριναν τις εικόνες δύο παιδιών τριών ετών.
Το πρώτο που απολάμβανε την αγάπη και τη συναισθηματική φροντίδα της μητέρας του, είχε έναν κανονικά ανεπτυγμένο εγκέφαλο για την ηλικία του.
Το δεύτερο είχε μητέρα που αδιαφορούσε ή το κακομεταχειριζόταν. Ο εγκέφαλος του παιδιού που δεν λάμβανε την απαραίτητη φροντίδα ήταν κατά πολύ μικρότερος από ό,τι θα αναμενόταν στην ηλικία του, με πολύ πιο σκουρόχρωμες περιοχές και σκοτεινά σημεία από ό,τι ο εγκέφαλος του άλλου παιδιού.
Ποιες είναι οι επιπτώσεις στη μετέπειτα ζωή των παιδιών;
Το παιδί με τον κανονικό εγκέφαλο θα γίνει πιο έξυπνο, το πιθανότερο είναι να αναπτύξει την ικανότητα συναισθηματικής κατανόησης και ως επακόλουθο τη δυνατότητα εκδήλωσης συμπόνιας προς έναν συνάνθρωπό του, κάτι που καθορίζεται από συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου.
Αντίθετα, το παιδί με τον μικρό εγκέφαλο έχει περισσότερες πιθανότητες ως ενήλικος να έχει τάση προς τη τοξικομανία, να διαπράξει βίαια εγκλήματα, ενώ μπορεί να αναπτύξει ψυχολογικά και άλλα σοβαρά προβλήματα υγείας.H σωστή μεταχείριση στα δύο πρώτα χρόνια της ζωής ενός μωρού, μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στην ανάπτυξή του, εξηγεί ο καθηγητής Άλαν Σκόρι από το UCLA, καθώς τα γονίδια που ευθύνονται για αρκετές εγκεφαλικές λειτουργίες, όπως η ευφυΐα, δεν μπορούν να αποδώσουν. Μάλιστα, πολλά από αυτά ίσως δεν αναπτυχθούν ποτέ, ως επακόλουθο.
