ο κλειδί για να σταματήσει αυτό, ή έστω να περιοριστεί είναι να εντοπίσετε τι είναι εκείνο που προκαλεί τον καβγά. Δείτε τους πιο συνηθισμένους λόγους που τσακώνονται τα αδέλφια.
1. Η διαφορά της ηλικίας
Η ηλικία του κάθε παιδιού προσδιορίζει και το αναπτυξιακό στάδιο στο οποίο βρίσκεται, τις ανάγκες του και τη φάση της ατομικής του εξέλιξης. Επειδή συνήθως τα αδέλφια έχουν λίγα έως πολλά χρόνια διαφορά, αυτό περιπλέκει τα πράγματα και πυροδοτεί καβγάδες και έντονη δυσαρέσκεια. Για παράδειγμα, όταν το ένα παιδί πηγαίνει σχολείο και πρέπει να διαβάσει, ενώ το άλλο ζει την ανέμελη προσχολική του ηλικία και αρχίζει να ενοχλεί το μεγαλύτερο, προκύπτουν προβλήματα. Όταν πάλι το μεγαλύτερο περάσει στην προεφηβεία και αρχίσει να θέλει την ανεξαρτησία του και ιδιωτικό χώρο και χρόνο, ένα μικρότερο παιδί ίσως δεν τα κατανοεί και δεν τα σέβεται αυτά.
2. Περνούν πολύ χρόνο μαζί
Όπως συμβαίνει με τα ζευγάρια, έτσι και με τα παιδιά αν περνούν πολύ χρόνο μαζί, είναι επόμενο να τσακωθούν κάποια στιγμή. Όταν λοιπόν βλέπουμε ένα συγκεκριμένο πρόσωπο κάθε μέρα, όλη μέρα, κάποια στιγμή έχουμε ανάγκη για ένα διάλειμμα.
3. Έχουν διαφορετικές προσωπικότητες
Οι διαφορετικοί χαρακτήρες είναι μια άλλη κοινή αιτία για τις μάχες μεταξύ των αδερφών. Για παράδειγμα συμβαίνει συχνά ένα παιδί να προτιμάει να παίζει ήσυχα και ωραία με ένα ήσυχο παιχνίδι ενώ το άλλο αδερφάκι να δείχνει προτίμηση για τα θορυβώδη παιχνίδια. Μερικές φορές μάλιστα είναι καλό να αφήνετε κάθε παιδί να παίζει με αυτό που θέλει.
4. Δεν έχουν μάθει να μοιράζονται
Ακόμα κι αν οι γονείς αγοράζουν σε όλα τα παιδιά κάθε φορά παιχνίδια, κάποια στιγμή θα πρέπει να μάθουν να μοιράζονται. Στην αρχή κι όσο είναι μωρά η διαδικασία είναι εύκολη, όσο όμως μεγαλώνουν κι ειδικά στην ηλικία των 3 – 4 τα πράγματα δυσκολεύουν και χρειάζεται υπομονή.
5. Έχουν άνισα προνόμια
Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, συνήθως παίρνουν και περισσότερα προνόμια. Τα μικρότερα όμως παιδιά μπορεί να αισθάνονται ότι αυτό είναι άδικο και ότι δεν είναι σωστό. Σε μια οικογένεια όμως με παιδιά διαφορετικών ηλικιών είναι επόμενο να υπάρχουν και διαφορετικά όρια για το καθένα. Κι εδώ χρειάζεται υπομονή…
6. Δεν μπορούν να διαχειριστούν τις διαφωνίες
Μερικές φορές τα παιδιά, ειδικά τα μικρότερα δεν ξέρουν πώς να χειριστούν τις διαφωνίες και τις απογοητεύσεις. Αντί λοιπόν να συζητάνε το πρόβλημα τους προκειμένου να βρεθεί μια λύση, τα αδέρφια τσακώνονται μεταξύ και καταλήγουν να παίζουν ακόμα και…ξύλο!
7. Τσακώνονται …εκ του ασφαλούς!
Τα μέλη μια οικογένειας αισθάνονται ανιδιοτελή αγάπη ο ένας για τον άλλον και τα παιδιά το γνωρίζουν αυτό. Αν για παράδειγμα ένα παιδί τσακωθεί με κάποιον φίλο του ξέρει ότι μπορεί να χάσει αυτόν τον φίλο και να σταματήσουν να κάνουν παρέα. Εάν όμως τσακωθεί με τον αδερφό ή την αδερφή του, ξέρει ότι δεν θα κρατήσει για πολύ και κατά κάποιον τρόπο τσακώνονται εκ τους ασφαλούς, για να δούνε ποιανού θα περάσει. Τα αδέρφια παρέχουν ασφάλεια ο ένας στον άλλον και αυτό δεν αλλάζει.
Τι μπορούμε να κάνουμε για να σταματήσουν οι καβγάδες
Το κάθε παιδί έχει πάντα την ανάγκη να νιώθει ξεχωριστό και σημαντικό για τους γονείς του και να αισθάνεται αμείωτη την αγάπη τους. Μέχρι ένα βαθμό, όσο κι αν το χειριστούν σωστά οι γονείς και δείχνουν αρκετή προσοχή σε όλα τα παιδιά τους, δεν θα αποφύγουν να προκύψουν ζητήματα ακόμα κι από ασήμαντες αφορμές. Η διεκδίκηση της αγάπης των γονιών και η ζήλια για τα αδέρφια πιθανότατα θα υπάρχει πάντα, όμως μπορεί να περιοριστεί πολύ σε υγιή επίπεδα με την σωστή στάση των γονιών. Θα έρθουν, όμως, αρκετές περιστάσεις που τα αδέλφια θα νιώσουν αντιζηλία και θα στραφούν το ένα εναντίον του άλλου για να «διεκδικήσουν», όπως πιστεύουν, την αγάπη των γονιών.
Προσπαθήστε να μην παρεμβαίνετε όσο είναι δυνατό και όσο ο καβγάς παραμένει σε… κόσμια επίπεδα. Παρακολουθήστε διακριτικά όσα συμβαίνουν και δώστε χρόνο στα παιδιά να φτάσουν σε κάποια λύση μόνα τους, κάτι που δεν είναι απίθανο ιδιαίτερα όταν και τα δύο παιδιά έχουν μπει στη σχολική ηλικία. Εάν παρεμβαίνετε πάντοτε, θα συνηθίσουν πάντα να σας το ζητούν, και δεν θα μπορούν να λύσουν ποτέ ένα ζήτημα μόνοι τους.
Φροντίστε να είστε δίκαιοι, σταθεροί και να περνάτε λίγο χρόνο με κάθε παιδί ξεχωριστά.
Εξηγήστε γιατί πράξατε έτσι κι όχι αλλιώς, αλλά εάν το τρίχρονο παιδί σας δεν καταλαβαίνει γιατί πρέπει να σταματήσει να χτυπάει τις κατσαρόλες όταν το δύο μηνών αδελφάκι του κλαίει και πρέπει να κοιμηθεί, μην επιμένετε να το πείσετε, απλώς εφαρμόστε το.
Έχετε υπόψη σας ότι ορισμένες φορές θα πρέπει να προλάβετε τις καταστάσεις, ενώ άλλες φορές το ένα παιδί θα έχει περισσότερες ανάγκες από το άλλο κι αυτό θα πρέπει να γίνει σεβαστό. Θυμίζετε πάντα στα παιδιά πως τα αγαπάτε, το καθένα ξεχωριστά.
Αφιερώστε χρόνο στο καθένα και προσφέρετε τη δυνατότητα στο καθένα να ασχοληθεί με ό,τι του αρέσει.
